Laadpaal

Een elektrische auto laad je met elektriciteit. In principe is dus elk stopcontact goed, maar dat duurt nogal wat. Daarom zijn er zogenaamde laadpalen, maar waarom zijn er dunne laadpalen zonder kabel? Of dikke laadpalen met een schermpje en kabel? En waarom duurt het bij de ene laadpaal 5 uren om te laden, terwijl bij de andere laadpaal 20 minuten? Hoe komt dat?

Trage laadpaal

Het laden van een elektrische auto hangt af van het vermogen van de laadpaal. Een laadpaal met een hoog vermogen kan je elektrische auto sneller laden dan een laadpaal met een laag vermogen. Maar hoge vermogens kosten ook meer qua infrastructuur en je hebt al snel een middenspanningcabine nodig, terwijl een gewone trage laadpaal gewoon op het elektriciteitsnet in de straat past.

Waar en waarom

Trage laadpalen vind je daarom vaak terug op het parkeerterrein in je gemeente, gewoon op straat bij straatparkeren, op een parking van een supermarkt, de parkeerplaatsen van je werkgever of bij de bezoekersparking bij je werkgever of andere bedrijven.

Het zijn laadpalen geplaatst met de bedoeling om eigenaars van elektrische auto’s toe te laten hun auto ’s nachts of op langere termijn overdag te kunnen laden, terwijl die eigenaars wat anders doen. ’s Nachts kan je slapen, overdag ben je op je werkplek of je bent ergens anders waar je bezoek makkelijk meer dan een uur kan uitlopen. Afhankelijk van het rijbereik van je auto – en dat hangt dan weer van de capaciteit van je accu – kan je dus beslissen dat het wel nuttig is om even een paar uren bij te laden aan een trage laadpaal.

Hoe traag is traag?

Wel, hoe traag is dat dan?

Een klassieke laadpaal zit op het lokale elektriciteitsnet, hetzelfde als een aansluiting thuis. De meeste trage laadpalen hebben een driefasen aansluiting, wat betekent dat je met een auto met een driefasen omvormer er het volle vermogen kan uithalen. Auto’s met enkel een enkele fase omvormer zien dat vermogen dus zakken tot 1/3e.

De meeste van deze publieke laadpalen worden aangesloten met een drie fase aansluiting van 32 ampère. Dit geeft je dan een maximum vermogen van om en beide 22 kilowatt

32 A x 3 x 230V = 22.080 W

Dit vermogen wordt evenwel gedeeld over 2 laadstekkers, dus als er al een auto staat te laden, zal je vaak maar de helft van dat vermogen kunnen aanspreken.

Beperkende factor is ook de omvormer in je auto. De meeste elektrische auto’s die drie fasen ondersteunen, zijn vaak beperkt tot maar 11 kW dus als je alleen aan zo een laadpaal komt, zal je ook maar het maximum van 11 kW kunnen laden.

Is 11 kW dan veel of weinig? Als je dus aan 11 kW kan laden, wilt dat zeggen dat je op 3 uren 33 kWh hebt kunnen laden. Als je auto evenwel een accu heeft van 77 kWh, moet je dus 7 uren laden aan zo een trage laadpaal om de batterij volledig vol te laden.

Laadkabel

De meeste trage laadpalen hebben geen eigen kabels bevestigd. Dat zijn de laadpalen waar je zelf je Type 2 kabel uit de kofferruimte moet halen om aan te sluiten. Let er goed op dat de grotere stekker in je auto moet steken, en de kleinere stekker in de laadpaal.

Kostprijs

Deze trage laadpalen zijn vaak gratis, of hebben een relatief laag tarief dat gemeten wordt in kilowattuur (kWh). De meeste trage laadpalen op straat zijn daarentegen betalend, maar de tarieven bevinden zich dan vaak net boven het tarief dat je thuis zelf per kWh zou betalen.

Sommige hotels stellen je gratis een laadpaal ter beschikking, net om klanten van elektrische auto’s te lokken. Soms kan je ook op toeristische plekken gratis laadpalen vinden. Zo voorziet Tesla op verschillende locaties gratis Tesla Destination Chargers waarvan er vaak wel eentje ook toegankelijk is voor niet-Tesla’s.

Betalen

Betalen doe je vaak met een laadpas, een laad-app op je smartphone, of door het inscannen van een QR-code met je smartphone, waarmee je naar een website kan surfen om daar via kredietkaart of ander betaalmiddel de laadkosten af te rekenen. Sommige palen ondersteunen ook al dat je kan betalen met NFC, het nabij wuiven van een NFC uitgeruste kredietkaart of bankpas, maar de meeste netwerken ondersteunen dit nog niet. Je gaat zowat nergens cash kunnen betalen, of kunnen pinnen.

Snelle laadpalen

Als je op doorreis bent, heb je natuurlijk niet de tijd om enkele uren te gaan pitten op een snelwegparking. Daar is gelukkig ook voor gezorgd.

Sneller

Snelle laadpalen hebben een hoger vermogen. Waar je bij trage laadpalen nog gelimiteerd zat op 22 kW, gaan snelladers vaak tot 50 kW. Dat is makkelijk 2,5 keer zoveel vermogen, en dat betekent dat je laadtijd dus ook 2,5 keer korter is.

Maar snelle laadpalen hebben een zwaardere stroomaansluiting nodig, vaak via een middenspanningscabine. Qua netverbinding moeten er dus ook speciale kabels voorzien zijn om dat vermogen te kunnen leveren.

Omwille van die zwaardere stroomaansluiting is de behuizing al wat meer uit de kluiten gewassen, en hangt er ook een eigen kabel en speciale stekker aan zo een snelle laadpaal.

Deze speciale stekker ondersteunt weeral de 2 signaalkabels en aarding, maar ook 2 grote contactpunten waarover de DC elektriciteit aan hoog vermogen zal stromen.

Kostprijs

Met de grotere laadpaal, de voorziene kabel, de grotere stekker en het grotere vermogen, kan je ook al raden wat er met de prijs gebeurt.

Voor de luxe voor het sneller laden ga je ook meer moeten betalen. De prijzen worden hier vaak ook per kilowattuur gerekend, maar soms ga je ook locaties zien waar men per minuut rekent. De bedoeling is namelijk dat je hier voor een korte periode laad, en niet blijft hangen.

De prijs per kilowattuur kan je makkelijk verdubbelen tegenover wat je betaalt bij een trage laadpaal. Er zijn evenwel netwerken die een abonnementsformule aanbieden waarbij je een vaste maandelijkse servicekost bepaalt, en in ruil daarvoor korting krijgt op de kWh-prijs.

Hier en daar kan je nog een gratis snellader vinden. Zo stelt Lidl bij heel wat van hun winkels een gratis snelle laadpaal ter beschikking, waarbij je op een half uurtje winkelen ook wat kan bijladen in je auto. Op een half uurtje heb je hier namelijk al snel 25 kWh bijgeladen, wat voor de gemiddelde elektrische auto al een half volle of 1/3e volle batterij kan betekenen.

Betalen

Net zoals bij trage laadpalen ga je hier vaak enkel kunnen betalen met laadpas, laad-app op je smartphone, of het inscannen van een QR-code op je smartphone. Sommige netwerken voorzien hier ook al dat je ook met een bankpasje kan betalen, en sommige andere merken voorzien ook dat je je auto kan registeren in hun app, waarna je auto automatisch herkend wordt door de laadpaal als je de stekker aansluit, en het afrekenen automatisch gebeurt.

Ultra snelle laders

Het kan soms nooit snel genoeg zijn. Moderne elektrische auto’s hebben namelijk grotere batterijen, en dan is aan 50 kW aan vermogen laden eigenlijk nog altijd relatief traag.

Snelst

Daarom zie je nu ook netwerken verschijnen met laadpalen van 150 tot zelfs 300 kW. Dit is dus makkelijk het drievoudige tot zesvoudige aan vermogen.

Dit is voornamelijk interessant voor nieuwe EV’s zoals deze van Tesla, de Audi e-tron reeks, de Porsche Taycan, de Polestar 2, maar ook de Volkswagen ID.3 en ID.4 die tot 100 kW en meer kunnen laden.

Hier kan je dan ook voor deze auto’s met een grote batterij op 20 minuten voldoende rijbereik bijladen, voor lange trips doorheen Europa.

Bekende netwerken zijn deze van FastNed en IONITY, met meerdere locaties doorheen Europa. Tesla rijders kunnen daarbij ook nog uitwijken naar het eigen netwerk van ultra snelle laders van Tesla, de Superchargers, met vermogens van 150 tot 250 kW. Met een niet-Tesla kan je daar niet laden.

Betalen

Voor ultra snelle laders gaat vaak hetzelfde op als voor snelle laders: met een laadpas, een laad-app op je smartphone of het inscannen van een QR-code kan je al ver geraken. Sommige locaties voorzien nu ook al in het ondersteunen van contactloos pinnen, en je kan bij sommige anderen ook al je auto registreren om automatisch herkend te worden.

De kostprijs is weer een trapje hoger dan laden bij een snelle laadpaal, maar gelukkig niet een veelvoud van de vorige sprong. Ook hier kan je met een abonnement voordeliger uitkomen als je toch weet dat je regelmatig gebruik gaat maken van een ultra snelle lader.

Bij Tesla speelt men het wat anders. Daar reken je altijd af met je kredietkaart die gekoppeld is aan je Tesla account, en komen er helemaal geen pasjes aan te pas. Gewoon aansluiten en de auto zal starten met laden, voor zover je kredietkaart niet verlopen is. Ook rekent men bij Tesla eigenlijk een kostprijs aan die vaak nog lager is dan wat je bij een trage laadpaal moet betalen. Dat, samen met dat het Tesla Supercharger netwerk het meest uitgebreide netwerk van ultra snelle laadpalen is, verklaart waarschijnlijk een deel van het succes van Tesla binnen Europa en daarbuiten.